Geboorte op te Koewacht

Op donderdag 31 januari schreef Ed(uard) van der Aa:

In mijn boek 'Alles zou kunnen ophouden' uit 2014 (ISBN: 9789402119824) is op blz. 76 het volgende te lezen: "Mijn over-over-grootvader Elegius (of Elesius) van der Aa 19-02-1793 / 30-12-1847) geeft op 20-09-1821 zijn eerste kind aan: Pieter Johannes van der Aa en 16 jaar later zijn achtste en laatste: Eduwardus van der Ha, geboren op 05-04-1837.
In beide akten vergist hij zich in zijn leeftijd: in 1821 is hij verjaard, dus 28 jaar (en niet 29) en in 1837 is hij ook jarig geweest en dus 44 jaar (geen 42).
Ernstiger is dat hij niet ziet en de dienstdoende ambtenaar in 1837 ook niet dat er een hoofdletter H wordt geschreven i.p.v. van een A in onze weinig letters bevattende achternaam.
Vanaf het derde kind is het al fout gegaan in het jongensrijke gezin, wat die achternaam betreft. De genoemde Eduwardus van der Ha is mijn over-grootvader en naamgever!

Word ook maar wijs uit al die zwierige letters, ‘Hebbende den declarant en beide getuigen verklaard niet te kunnen schrijven of hunne namen teekenen.’ Zeker in een streek (Zeeuws-Vlaanderen) waar men toch al problemen had met de zogenaamde aangeblazen H.
Trouwens hoe vaak gebruikte men vroeger een achternaam? Bij geboorte, huwelijk en overlijden. In alle drie de gevallen was je er met je hoofd niet echt bij.
In nogal wat door ons onderzochte akten ondertekende steeds dezelfde veldwachter als getuige. Het zal hebben plaatsgevonden met een half oog op de fles sterke drank, die klaarstond om het plechtige moment te vieren."

Ik heb in 1979 de officiële naamscorrectie in gang gezet, die erin heeft geresulteerd dat mijn ouders (zaliger), mijn broer, zussen en ikzelf met de enig juiste historische familienaam 'Van der Aa' verder mochten. Onze kinderen en kleinkinderen zijn me er dankbaar voor. 'Van der Ha' is niet alleen onjuist, maar ook onverstaanbaar en ietwat belachelijk. Ik heb het t/m 1979 aan den lijve ondervonden hoe er gespot kan worden met een naam. Waarvan akte!