SD-346'7pt/194’7
Na het appèl begint ieder aan haar werk, hetzij in het kamp, hetzij
in de fabrieken in de omgeving. In de fabrieken wordt 10 tot 12 uur
gewerkt; om'? uur is ieder.weer terug in het kamp. Dan wordt het avond-
eten rondgedeeld en kan ieder haar wasch enz. doen. Om half negen moet
alles rustig Zijn en gaan de lichten uit.
De reeds genoemde verfügbaren moeten nog eens apart appèl staan mid-
den op den dag, dan worden zij opgeroepen voor losse karweitjes als zend—
scheppen, wegenbouw, kolen sleepen, hout hakken enz.
De Zondag is in den‘regel min of meer vrij.
SlaVenmarkt. . ' _ .
Soms knmt er een kerel met een hondceneen opzichteres met een knrwats
en dan begint de slavenmarkt. De beschi bare vrouwen worden dan gekeurd
voor ‘werkzam'ahed‘en in bepaalde fabriekc-‚ Dit gebeurt volkomen op de wij-
ze der oude slavenmarkten. De vrouwen Ù(rden betast en geknepen in handen
en armen;'zij worden rondgedraaid en daarna naar links of rechts geslingerd;
geschikt of niet geschikt. Bij deze vertooning worden de vrouwen beroofd
_van hetlaatstd restje gevoel van menschelijke eigenwaarde, dat zij_nog als
een kostbaar iets uit deze hel hebben trachten te redden. " ‘ ‘
Strafbarak en bunker:
Andere dan de reeds genoemde mishandeling komt voornamelijk voor in de
strafbarak en bunker. Toch gebeurt het ook wel daar buiten, dat de Duit—
schers hun Wellust botvieren. Zoo overkwam het twee Russische meisjes,
Christen scientisten, dat zij de honden op zich afkrcgen, gebeten werden,
waarna zij een kwartier»lang onder de koude kraan in het wascbruim moesten
staan, omdat zij als anti-militarist weigerden appèl te staan.
Een gewone straf was 1 à 14 dagen van 's ochtends tot 's avonds buiten
in de kou te moeten staan. '
” flie zwaar gestraft moet worden, gaat echter bunker of strafbarak in.
In de bunker krijgen de vrouwen eerst 25 slagen — uitgedeeld door een mede-
häftlingl, die zich daarvoor'vrijwillig had gemeld, daar zij zoodoende be—
voorrecht werd door de Oberaufseherin —. Het strafblok ligt achter een
aparten muur, wie daar“toeft‚ krijgt veel minder eten, geen pakketten en
_ minder brieven. De haren worden afgeschoren en vaak de twee voortanden
_ er uitgeslagen. Deze vrouwen moesten krankzinnig zwaar werk verrichten;
als zij op transport gesteld worden, knmen zij terecht in‚de gevaarlijkste
fabrieken.
In November 19h4 werd er een gestrafte groep op transport gesteld in de
_felle koude; de vrouwen waren juist kaalgeschoren; zij droegen haar ka—
toenen hemd en jurk zonder eenige verdere beschutting van jas of doek.
Zigeuners:
Even afschuwelijk als de behandeling der baby's is die der zigeuners.
In 1940-‘41 is men begonnen hen als "rassen—unrein" in‘"Schùtshaft" te
nemen. Na heen en weer geslingerd te zijn in verschillende kampen werden
zij ondergebracht in het "Zingeunerfamilienlager" te Auschwitz. Aan de,
weerbare mannen werd gelegenheid gegeven zich voor de wehrmacht te melden.
Later werden diegenen, die familieleden bij de Wèhnmacht hadden naar R;
eVergebraoht en de anderen zijn te Auschwitz "vergast" evenals zoovele
Joden. Hierbij zijn natuurlijk ook vergissingen vooreekomen.
Zoo ontving een meisje van 14 jaar een brief van haar broer die bij de
Wèhrmacht had gewerkt met het verzoek hem te schrijven naar zijn moeder
en andere broertjes zich bevonden. Zij zei toen "dat kan ik niet schrij—
ven, want, die zijn in Auschwitz Vergast en ik ben alleen met mijn tante
meegekomen". Op deze wijze waren er ook kinderen zonder familieleden of
moeder in de zigeuncrbarak.
Van onderwijs was geen sprake geweest, zij konden noch lezen noch
schrijven.
-6-