h€t COHQIQGS
Het e.k. congres dei' ex-politieke gevangenen dat
met September te Leiden zal worden gehouden heeft
dit keer een wel zeer ernstige taak.
Allereerst is noodzakelijk dat het cement wordt ge-
vonden om de onderscheiden gedachten stromingen,
zowel op religieus als op politiek terrein op een ge-
meenschappelijke basis gebonden te houden. Want
de eenheid en deze alléén biedt de voorwaarden dat
het congres ——-- dit is thans haar meest elementaire
taak __ onverdeeld de regering zal sommeren haar
vaderlandse plichten tegenover de nabestaanden en
de ex-politieke gevangenen na te komen.
Er loopt een duidelijke lijn tussen de goede en _de
slechte vaderlanders. De goede vox-nrden een natio-
nale eenheid tegen de fascisten. En de anderen, de
slechten, dragen vandaag nog de schuld dat zich
over de besten een stuk nationale schande voltrekt.
Het congres als representant van de meds negen en
dertig maanden verongelijkte ex-politieke gevange-
nen, zal deze schande in de maand September 1948
dienen uit te wissen. Het is daartoe in staat indien
het er in slaagt de eenh cid boven een averechtsc
verdeeldheid, als richtsnoer voor de harde strijd in
de toekomst, te handhaven.
Niets, zelfs geen brokje nationaal respect, zal ons
zonder strijd als een rijpe vrucht in de schoot g'e—
worpen worden.
De kruik staat op barsten. Inderdaad!
W. Kalf.
Goethe in òachau
(lrîrìt! (‚“&/ca L(/2mrf
Het lezen van dit boek is een verademing _ na
veel literatuur over de eoneentratiekainpen. die niet
uitstijgt boVen min of meer behoorlijke Journalistiek,
te stoten op een literair werk is een prettige g'e-
waarw0rding. _
T0ch heeft dit beek een groot bezwaar. Degene, die
niet in een concentratiekamp heeft gezeten, kan g'e—
makkelijk een wonderlijk scheve indruk ”van het
leven in die oorden van verschrikking krijgen, als
hij leest van het aanwezig zijn van een. bibliotheek
in de kampen, waaruit men blijkbaar naar harte-
lust lenen en lezen kon.
Voor ons, die dit leven hebben doorgeworsteld, en
die weten niet welke listen en behendigheid dag—
boeknotities moesten worden gemaakt en Ver-
stopt en welke risico‘s men daarmede nam, ligt
de zaak echter anders.
In grote trekken is het boek in het kamp gemaakt,
dag aan dag' heeft de schrijver zijn belevenissen en
wat hij in de literatuur aantrof dat hem beroerde
en rijper maakte, opgeschreven.
Dit boek is er een sprekend voorbeeld van wat
wilskracht en geestkracht ook in de donkerste ogen-
blikken vermag te bereiken. '
Hij de beschrijving van de nadering dei' Amerikanen
en de uiteindelijke bevrijding stijgt de. auteur tot
een dramatische hoogte, die ons niet een brok in de
keel doet verder lezen.
Voor onze leden, is dit boek ook daarom interessant
omdat successievelijk vele leden of gewezen leden
van ons hoofdbestuur de revue passeren. Vaak ge-
bruikt de auteur slechts de voornamen of de eerste
letter van de achternaam, maar ze blijven voor ons
herkenbaar.
Het gruwelijke. het afzichtelijke, en afstotende van
het leven in het kamp is vermeden, de. hoogtepun-
ten van ons leven daar zijn scherp belicht.
Een boek, waarvoor wij de schrijver dankbaar-Bzijg.
10
|
\
L/F/czcéi. . .
d00l° Déii'ill VOS
0 nacht die maar geen einde neemt
vol dreiging en gevaar,
wa in je jammerkreten hoort
en waar je hier en daar
de walg’lijke vieze adem ruikt
van de oorlog die er komt —
terwijl er, van de laatste strijd,
het tankkanon nog bromt -—
jij maakt mij koud. . .. en levensmoe,
angstig voor ’t morgenlicht
omdat ik dan weer speuren zal
in menig wreed gezicht
waaruit de bloeddorst weder straalt,
de haat van mens tot mens
en die de wereldvrede maakt
tot ’n Utopie‚. . .. ’n wens.
0 nacht, hoort ge die stemmen niet?
die stemmen, zonder tal
van zielen die nog zwevend zijn
ergens. . . . in ’t heelal?
Van hen, die stierven — duizend keer —
hun ziel met schuld belaan,
die nergens op een rustple zijn,
altoos maar verder gaan?
Zij joegen langs het oppervlak
der aarde heen en weer.
Hun drijvers gunden hen geen rust.
verlangden immer meer
zodat de grond één kleur slechts had
van ’t bloederigste rood. . . .
Als inzet — slechts een hersenschim,
als prijs — de kille dood.
0 nacht die kil en donker is,
ziet ge die kinders niet?
Die schuw en stil hun wegen gaan,
zo — zonder levenslied?
Wat voor een toekomst hebben zij?
’t Bestaan. . . . één grote nood. . . .
Het vooruitzicht van daarstraks
Opnieuw — de heldendood.
Nacht.... die de bedekkei' is
van diplomatcnkwaad —
waarbij de dood een dansje maakt ——
waarom voedt gij die haat?
Is Christus’ les om niet geleerd?
Zijn lijden ongedaan?
Vangen zijn discipelen
opnieuw een oorlog aan?
Sleurt Uw sluiers toch uiteen!
Wijkt toch voor het licht!
Neemt weg die angst, die druk, dat leed,
van ’t menselijk gezicht.
We zijn zo moe. . . . kunnen niet meer. . . .
eens moet het einde zijn.
De wereld snakt naar frisse lucht
en naar wat zonneschijn.
Geen moeder die haar kindje baart
heeft toch een andre wens,
dan dat het spelen, leven kan
als ’n onbekommerd mens
die vrinden heeft en kinders krijgt,
’n degelijk bestaan
waardoor geen draden, rood van ’( bloed
en broedermoorden gaan.
/
‘Vic ?
/ean z'nlicÁlingen ueeJcÁa//en avez!
JAN ZIJDEL
De ouders van JAN ZIJDEL, wo-
nende aan de Zonstraat 70 te
Zeist, ontvangen nog steeds te-
genstrijdige berichten over hun
enige zoon, die in het Concentra-
tiekamp te Celle gezeten heeft.
Jan Zijdel is geboren te Utrecht
op 28 October 1916. Volgens ori-
bevestigde berichten zou deze jon-
g'e makker op 29 Maart 1945 te
Celle overleden zijn. Wie iets na-
ders omtrent Jan Zijdel weet doet
goed werk zich onverwijld met de
ouders te Zeist in verbinding te
stellen.
* >?
B. H. VAN ZANTEN
Wie kan inlichtingen geven over
B. H. VAN ZANTEN, geb. 24 Juli
1918 te Utrecht, vermoedelijk ver-
blijfhoudende in de Russische Zone
Zijn laatste bericht bereikte ons
in Maart 19—15, gedateerd Febr. ’45
uit Danzig.
Wij hebben al verschillende malen
met het Rode Kruis in verbinding
gestaan, maar tot nog toe zonder
succes. Berichten s.v.p. doorgeven
aan de moeder van de vermiste, nl.
Mevrouw A. v. Zanten—v. Doorn,
Amstelstraat 18, Utrecht.
*fl=
JACOBUS KOOREMAN
Wie kan inlichtingen verschaffen
over, Willem Jacobus Kooreman,
geboren te Leiden 12 Juni 1916.
Op 5 Januari 1945 is hij gearres-
teerd, en vermoedelijk Via het
Oranjehotel te Scheveningen ver-
voerd naar Neuengamme. Verder
ontbreekt elk spoor. is vermoede-
lijk in Maart 1945 overleden.
Inlichtingen aan: W. M. v. d. Burg,
Leidseweg 289, Voorschoten.
* *
Wie is iets bekend over de ver-
miste Deense oud-politieke g'e-
vangene:
ERIK SVENDSEN,
geboren 19 Januari 1907, die de
12de Januari 1945 in Neuengamme
kwam en vandaar de 12de Febru-
ari 1945 werd ingedeeld bij een
,,Eisenhahnhaubrigazle” (Bauzug) ‘?
Erik Svendsen bleef met een aan-
tal zieken in April 1945 achter in
Pilsen in Tsjecho-Slowakije en is
sinds de 21e April 1945 verdwe-
nen. Hij werd het laatst gesigna-
leerd iii het stadje Stad, 30 km.
ten W'esten van Pilsen.
Inlichtingen gaarne aan de. Ned.
Missie tot Opsporing, t.a.v. de
O.C.D. N. W'íjnen, Vlamingstraat
2 te 's—Gravenhage of aan de Af-
deling E van het Informatiebureau
van het Rode Kruis, t.a.v. de hr.
von Zeppelin, Vlamingstraat 2 te
‘s-Gravenhage.
* *
BERNARD ‘? BREDA?
„Een zekere Bernard” (achter-
naam onbekend). Hij heeft in Mei
1940 in Vlaanderen gevochten te-
gen de overweldiger; is aldaar ge-
wond geraakt en als krijgsgevan-
gene naar Duitsland gevoerd.
Waarschijnlijk was hij officier
van het Nederlandse leger en
heeft ook in ’t Indische leger ge-
diend.
Begin 1945 is hij verpleegd in het
Krankenhaus Ost, Ratzenburger
Allée 160, Barak 21, in Lübeck,
wegens een verwonding aan de
linkerhand, welke hij in een kamp
bij Hamburg (Neuengamme?)
heeft opgelopen. In Mei 1945 is
hij uit het ziekenhuis weggegaan
of door de Gestapo weggevoerd.
Hij woonde in Breda, was toen
plm. 27 jaar en ongehuwd. Waar-
schijnlijk hadden zijn ouders een
boerderij (nielkerij?) in Breda.
Hij heeft in ’t ziekenhuis te Lii—
beck kennis gemaakt met Antoon
Blommaert, Genuastraat 3 te Ant—
\Äf'("l‘D(ll'l.
Inlichtingen over hem aan: Sec—
retariaat. afdeling Breda, Paul
Windhausenweg 4.
i(’.
Oud-Daehauers!
Wie kan iets mededelen over het
gedrag van de Baufiihrer: Ober-
stnrmfiihrer Tir-fel in het buiten-
eommando van Dachau : Mun-
ehen—lwbensborn, waar een aan-
tal Nederlandse en Belgische
politieke gevangenen en Joden uit
Dachau en Kaufering, naast een
aantal Nederlandse tewerkgestel-
den hebben gewerkt?
Inlichtingen aan Rijksinstituut
voor Oorlogsdocumentatie‚ Onder-
zoek Gevangenissen en Concen-
tratiekampen, Heerengracht 479,
Amsterdam.
(%0/11. je even. )LGJ£ZQ?ZIJ Aalen 8
Uit Leiden krijgen wij de volgende
mededeling:
Iemand. die belang stelt in ons
werk en geregeld „Aantreden"
leest en gevolg wilde geven aan
de oproep in „Aantreden” om ons
gebruikte postzegels te zenden,
vroeg ons telefonisch om even wat
postzegels af te halen. Wij kwa-
men graag en vonden, schrik niet
lezers... pl.ni. 30 kg postzegels,
die wij na de gever hartelijk dank
te hebben gezegd, gaarne hebben
meegesjouwd. Nu wij deze kolos-
sale handgift hebben gekregen vra-
gen wij: „Wie volgt?
<‘ï‘î3
DE PRINSENSTAD
In Leiden zijn weer eens twee col-
porteurs gearresteerd die bezig
waren parasietenwerk te verrich-
ten voor het weekblad „De Prin-
senstad”, door met valse voorlich-
ting abonnementen af te sluiten.
Z.g. onder het motief: dat de
opbrengst ten goede komt aan de
nagelaten betrekkingen van geval-
len ex-politieke gevangenen. Na
langdurig verhoor zijn deze op-
lichters in vrijheid gesteld, maar
zó dat zij in Leiden zéker niet
zullen terug komen. Tevens
overweegt de heer Hoofd-Commis-
saris, om via de Pers het Neder—
landse publick te waarschuwen.
Wij danken Leiden voor dit optre-
den en doen opnieuw een beroep
op onze Lezers om zodra zij Prin-
senstad-misdadigers in de plaats
hunner inwoning op het spoor ko-
men, onmiddelijk de politie ter
plaatse en ons te waarschuwen.
OVERLEDEN
Enige kampvrienden uit Vught en
Ravensbrück verzoeken ons de 1e-
zers(essen) er van in kennis te
willen stellen, dat
AGATHA SMIT—ETEN
na een langdurig en smartelijk
lijden te Amsterdam is overleden.
Weer een slachtoffer waarvan ge-
zegd moet worden dat zij wel de
vrijheid heeft mogen meemaken,
maar toch spoedig door een mee-
gebrachte kwaal het tijdelijke met
het eeuwige heeft moeten verwis-
selen.
Moge ook zij rusten in Vrede.
ll
